Osteopathie

De osteopathie is ontwikkeld midden 19e eeuw door de Amerikaanse arts dr. Andrew Taylor Still. Hij zocht naar manieren om aandoeningen zonder chirurgie en medicijnen te behandelen. De osteopathie is een holistische geneeswijze die het lichaam als een eenheid beschouwt. Een gezond lichaam beschikt over een natuurlijk zelfgenezend vermogen om storingen die optreden te verhelpen. Door verschillende oorzaken, bijvoorbeeld door een val, vastliggen in de stal, een periode van ziekte en dergelijke, kan dit evenwicht zo verstoord raken dat het paard niet meer in staat is dit zelf te verhelpen.

Om in een gezond evenwicht te blijven is het noodzakelijk dat alle structuren in het lichaam kunnen bewegen. Het lichaam is opgebouwd uit drie verschillende systemen die met elkaar in verbinding staan en elkaar beïnvloeden. Zij moeten kunnen bewegen en functioneren in evenwicht en dienen goed op elkaar afgestemd te zijn. Wanneer de beweeglijkheid ergens is verstoord dan raakt het systeem in het paardenlichaam uit balans. Om tot een los paard te komen horen niet alleen de gewrichten en spieren te kunnen bewegen maar ook de huid, het onderhuids bindweefsel, de organen, bloedvaten, schedelbeenderen, de cerebrospinale vloeistof en dergelijke.

Om problemen te voorkomen horen de volgende drie bewegings systemen goed op elkaar afgestemd te zijn:

Het pariëtale systeem:

Dit is het bewegingsapparaat van het paard zoals de botten, pezen, spieren, gewrichten, wervels, ligamenten en banden. De behandeling van het paard begint meestal aan de wervelkolom. In de wervelkolom zijn vaak blokkades te vinden. Een blokkade betekent dat de beweeglijkheid tussen twee wervels verdwenen of verminderd is. Tussen twee wervels treden twee zenuwen uit, één naar links en één naar rechts, waarvan de werking bij een blokkade vaak verstoord. Deze zenuw geeft dan verkeerde informatie naar het gebied waar hij naar toe loopt (spier, huid, organen etc.), waardoor dit in de problemen kan raken. In het gebied van een blokkade zijn de spieren daardoor vaak te hard en is de huid overgevoelig.

Het viscerale systeem:

Dit betreft alle organen en bloedvaten. Organen kunnen in de problemen komen als gevolg van een blokkade in de wervelkolom. Andersom is ook mogelijk. Wanneer een orgaan in de problemen raakt door bijvoorbeeld slechte voeding, wormbesmetting of teveel supplementen, kan dit voor een blokkade in het parietale systeem zorgen. Wanneer de doorbloeding niet goed functioneert door blokkades elders in het lichaam raakt het betreffende orgaan verzwakt en kan deze zijn functie niet goed uitvoeren. Zuurstof, voedingstoffen en afvalstoffen worden hierdoor niet goed aan- en afgevoerd. Wanneer de doorbloeding in de rug of benen niet optimaal is zal het paard minder los bewegen. Hierdoor komt er spanning op de spieren en pezen te staan waardoor op den duur blessures ontstaan.

Het cranio-sacrale systeem:

Hieronder vallen de schedel (het cranium) met zijn hersenvliezen en het heiligbeen (het sacrum). De schedel en het heiligbeen zijn met elkaar verbonden via de wervelkolom, het ruggenmerg en de vliezen die het ruggenmerg omvatten. De schedel is opgebouwd uit meerdere botstukken die ten opzichte van elkaar een kleine beweeglijkheid hebben. Ook het heiligbeen heeft een kleine beweeglijkheid. Een verstoorde beweeglijkheid van schedel en/of heiligbeen kan klachten geven zoals gedragsverandering, verstoring van de hormonale cyclus en hoofdpijn.

Waar het probleem ook begint het zal altijd een oorzaak-gevolg keten veroorzaken.

Osteopathie all in

De osteopathie all in behandeling is een samenstelling van de diverse therapieën die los-paard beheerst. Het paard wordt hierdoor vanuit verschillende invalshoeken bekeken en completer behandeld om tot een los paard te komen. Een voorbeeld: een paard met een probleem in het gebied van de cervico-thoracale overgang (verbinding van halswervels met borstwervels) heeft een blokkade van de 1e rib. Als gevolg hiervan kunnen de schouder en het voorbeen niet goed naar voren bewegen. Hierdoor zal de M.trapezius harder gaan werken om de schouder meer omhoog te brengen en zo toch het been naar voren te krijgen. Als gevolg daarvan gaat het paard in de rest van zijn lijf compenseren. Dit heeft invloed op de rug van het paard, de zadelpositie en kunnen problemen met de ademhaling ontstaan als gevolg van spanning en stress. Ook het lendengebied, de M.psoas raakt overbelast en er kunnen problemen met het SI gewricht ontstaan. Waar het probleem ook begint het zal altijd een oorzaak-gevolg keten veroorzaken. Door deze problemen op tijd te herkennen en op de juiste manier te behandelen zorg je ervoor dat het paard zo lang mogelijk los blijft en zo de systemen optimaal in balans kunnen functioneren.

.